บ้านฮอลลีวูดฮิลส์ที่เหมือน รังนกหลังนี้ไม่ใช่บ้านกึ่งศตวรรษสมัยใหม่ของแม่คุณ Garrett Hunterเติบโตขึ้นมาในแถบชานเมืองฮุสตันเขาจะพาทัวร์ชมสถาปัตยกรรมในช่วงพักร้อนกับพ่อแม่ศิลปิน Rhonda และ David Hunter การเดินทางครั้งนี้สร้างความประทับใจอย่างลึกซึ้งและเป็นแรงบันดาลใจให้ Garrett ศึกษาต่อในระดับปริญญาด้านสถาปัตยกรรมภายในที่มหาวิทยาลัยฮูสตันก่อนที่จะไปทำงานกับนักออกแบบท้องถิ่นและตัวแทนจำหน่ายเฟอร์นิเจอร์Pam Kuhl- Linscomb เขาเปิดตัวสตูดิโอชื่อเดียวกันในปี 2009 โดยทำงานเกี่ยวกับการตกแต่งภายในสถาปัตยกรรมเฟอร์นิเจอร์การจัดแสงและการออกแบบผลิตภัณฑ์สำหรับลูกค้าส่วนตัว เช่นนักสะสมงานศิลปะไททันเทคโนโลยีและคนดังแปลกๆและตอนนี้พ่อกับแม่
เมื่อ Garrett ย้ายที่พักจากฮูสตันไปลอสแองเจลิสในปี 2020 พ่อแม่ของเขาก็ทำตามในอีก 2 ปีต่อมาโดยลดขนาดลงเหลือบ้านขนาด 3 ห้องนอนอย่างมีความสุขที่รันยอนแคนยอนในฮอลลีวูดฮิลส์ Rhonda ซึ่งปัจจุบันเป็นผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการของสตูดิโอของลูกชายเธอค้นพบสถานที่นี้ด้วยความช่วยเหลือจากตัวแทนอสังหาริมทรัพย์ที่เน้นด้านสถาปัตยกรรมมันให้ความรู้สึกคุ้นเคย แม้ว่าจะมีกลิ่นอายของลอสแองเจลิสอย่างชัดเจนเธอกล่าวและบางทีอาจสำคัญที่สุดตั้งอยู่ในทำเลที่สมบูรณ์แบบเพื่อใช้ประโยชน์จากธรรมชาติและวิวเมืองมันให้ความรู้สึกเหมือนทำรังอยู่บนต้นไม้
Garrett และทีมงานของเขาได้รับละติจูดในการสร้างสรรค์อย่างเต็มที่หากการออกแบบยังคงสบายๆและก้าวข้ามการตีความเหมารวมของลัทธิสมัยใหม่เป้าหมายคือการเคารพประวัติของสถานที่ให้บริการในขณะที่หลีกเลี่ยงรูปลักษณ์ที่เป็นสูตรหรือกำหนดเราไม่ต้องการจริงจังกับมันมากเกินไปเขากล่าวเมื่อผู้คนเลือกที่จะยอมรับความพิถีพิถันในยุคกลางการอ่านอาจดูจืดชืดและอึดอัดเล็กน้อยบ้านหลังนี้ออกแบบโดยสถาปนิกJosef Van der Kar ในช่วงปี 1960 โดยยังคงรักษาเสน่ห์ของยุคกลางเอาไว้การทำงานภายในแผนผังชั้นเดิมห้องนอนหลักเดิมซึ่งอยู่นอกทางเข้าและมีทิวทัศน์กว้างไกลที่สุดถูกดัดแปลงเป็นห้องนั่งเล่นเตาผิงแบบทราเวอร์ทีนและอิฐเปลือยเป็นของดั้งเดิมเช่นเดียวกับผนังและคานกรุไม้ในห้องนั่งเล่นเราไม่ได้ย้ายกำแพงดังนั้นโฟกัสของเราคือปรับปรุงสถาปัตยกรรมที่มีอยู่ให้ดีขึ้น Garrett กล่าวมันเป็นแบบฝึกหัดในการตกแต่ง บ้านฮอลลีวูดฮิลส์ที่เหมือน รังนก
เครดิต. คาสิโนออนไลน์
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *